De ochtend na het WK van 2022 dat Jason wakker werd, zag hij zichzelf en Andreas achter de tralies zitten. Het was een schok omdat hij zich niet herinnert wat er gisteravond is gebeurd waarvoor ze achter de tralies moesten. Maar hij kan zich herinneren dat hij Mr Al Hamid heeft ontmoet. Hij was er dus zeker van dat er iets ondeugends was gebeurd. Knappe mannen ontmoeten?
Ondertussen werd Andreas wakker en schreeuwde uit volle borst. Hij had geen idee wat er aan de hand was. Hij kan zich herinneren dat hij zich klaarmaakte voor een feestje en bij een oude man in de auto stapte. Daarna had hij geen herinnering aan de gebeurtenissen. Dus was hij geschokt toen hij zichzelf in de gevangenis aantrof.
Hij keek naar Jason en zag hem voor de tralies staan. Jason keek ook naar Andreas en zag dat hij op was. Beiden stelden met oogcontact dezelfde vraag: “Wat is er gebeurd?” Beiden antwoordden met oogcontact: “Ik weet het niet.” Er kwam een politieagent voorbij.
Jason hield hem tegen en vroeg: “Meneer, kunt u me alstublieft vertellen waarom we hier zijn?” De politieman glimlachte en zei: “U weet het niet?” Jason en Andreas schudden allebei hun hoofd. Daarna lachte de politieman hard en ging weg, Jason en Andreas geschokt achterlatend.
Na een tijdje kwam er een andere politieman en die stelde dezelfde vraag. Het antwoord was opnieuw een uitbarsting van luid gelach van de politieman. Ze raakten nu gefrustreerd omdat 6 agenten hen alleen maar uitlachten zonder te vertellen wat er precies gebeurd was.
Toen de zevende politieman op het punt stond hetzelfde te doen, verloor Jason zijn kalmte en zei: “Hou je verdomde lach, Qatarese idioot, en vertel me wat er precies is gebeurd? Waarom zijn we hier? We willen onze advocaten spreken.” De politie werd erg boos en liet hen een video zien. Het was een sekstape, een orgie, opgenomen in een vijfsterrenhotel. Zoveel mannen waren aan het neuken en onder die mannen waren Jason en Andreas. Andreas keek Jason aan en vroeg: “Heb je dit onthouden?” Jason schudde zijn hoofd. Jason vroeg: “Kun je ons vertellen wanneer dit is gebeurd?”
Jullie kwamen naar ons land en respecteerden onze cultuur en tradities niet
De politieman was nu boos en zei: “Jullie klootzakken, jullie kwamen naar ons land en respecteerden onze cultuur en tradities niet en nu vervloekten jullie me net en verwachten jullie dat ik jullie alles vertel? Rot verdomme op. Je zit in grote problemen.”
Hij liep lachend weg en zong een vrolijk liedje. Het leek erop dat de politieman erg blij was met wat er met Jason en Andreas gebeurde. Andreas en Jason waren echter niet meer in de war omdat ze zich niets meer konden herinneren van wat er met hen gebeurd was.
Andreas en Jason zaten op hun eigen bed met hun handen op hun hoofd. Plotseling hoorden ze het slot van de deur van hun gevangenis opengaan. Ze keken op en zagen een grote dikke man hun gevangenis binnenkomen en hij zag eruit als een grote politieagent.
Hij sloeg de deur van de gevangenis dicht en zei: “Ik ben Salman Khurshid, de officier die jullie zaak behandelt. Zullen we beginnen?” Andreas antwoordde: “Waar moeten we beginnen meneer? We hebben geen idee waarom we hier zijn. Een kantoor liet ons een video zien, maar we herinneren ons niets van dat incident.”
De agent had een grote glimlach op zijn gezicht en zei: “We weten manieren om je geheugen terug te halen. Wilt u dat wij die manieren toepassen of herinnert u zich alles zelf?” Jason en Andreas roken onraad en zeiden: “We willen met onze advocaten praten. Anders zeggen we niets.”
De politieman zei: “Waar halen jullie hier een advocaat vandaan? In ons land staan we geen advocaten toe en op jullie vergrijp staat alleen de doodstraf. Hoe durven jullie om een advocaat te vragen?” Hij sloeg zowel Jason als Andreas en nu wisten ze dat ze in een enorme puinhoop zaten.
Andreas was iemand die in Spanje met grote jongens omging en dus onderhandelingsvaardigheden had. En het was hoog tijd om die vaardigheden te gebruiken. Dus gebaarde hij Jason om hem de leiding te laten nemen. Hij vroeg de politieagent: “Meneer, mijn naam is Andreas en ik ben een makelaar.”
De agent antwoordde: “Nou en?” Andreas vervolgde: “Meneer, is er een manier waarop we deze zaak kunnen regelen? Ik kan in uw behoeften voorzien als ik uit deze gevangenis kom en terugga naar mijn land. Wat wilt u hebben? Een huis in Madrid of Barcelona?”
De politieagent stond op en zei: “Dus je wilt me hieruit halen? Dit zal het niet doen. Maar als u uit de problemen wilt komen, kan ik u een weg wijzen. Maar, die deal van een huis in Madrid of Barcelona moet daar op tafel liggen samen met wat ik je zal vertellen.”
Andreas knikte. De politieman vervolgde: “Alleen dan is je leven gered, want je moet weten dat onze mensen ook in Spanje zijn en ze kunnen je elk moment opjagen. Ik geef je een kans om je leven te redden. Het is een eenmalige kans en je moet hem nemen of laten.”
Jason sprong ertussen en zei: “Zeg, meneer, we zullen alles doen wat u zegt, maar laat ons alstublieft gaan. We komen nooit meer terug naar uw land.” De officier zei: “U moet onze kroonprins neuken. Hij eiste jullie aanwezigheid in zijn privéjacht.”
Zowel Andreas als Jason zeiden, “Wat?” De agent zei: “Is het onmogelijk voor jullie twee om dit te doen? Oké, ik zal ervoor zorgen dat jullie de doodstraf krijgen.” Andreas zei: “Nee, nee meneer, we doen het. We waren gewoon geschokt te horen dat de Kroonprijs ook van het gezelschap van mannen houdt.”
Jason vroeg, ” Is jullie land niet tegen de LGBT-gemeenschap?” De politieagent zei: “Ja, maar onze kroonprins is bi-seksueel en daarom kan hij zich netjes houden tegenover de media. Maar, hij heeft af en toe mannen nodig in zijn privé-jacht en toen hij jullie beiden zag, had hij jullie nodig.”
Andreas vroeg: “Maar, hoe ontsnappen we uit jullie land?” De politiemannen zeiden: “Het jacht van onze kroonprins ligt in de Perzische Golf. Dus we zullen jullie een zeeweg geven om te ontsnappen. We zetten jullie op een schip dat naar de haven van Barcelona gaat en jullie zullen je land veilig bereiken.”
Ze moesten de man pijpen en anale seks ondergaan.
Jason en Andreas stemden beiden in met dit voorstel, omdat vertrekken via de zeeroute voor hen nu een veiliger optie is, omdat ze dachten dat iedereen in Qatar wist wat ze deden. Ze begonnen zich netjes aan te kleden want er wachtte hen een afspraak met de kroonprins van Qatar.
De politieagent bracht Jason en Andreas naar de haven waar een andere speedboot hen naar het jacht van de kroonprins bracht. Voordat hij vertrok, zei de politieman tegen hen: “In de boot zit een oude man. Hij zal ervoor zorgen dat jullie je werk doen en ons land veilig verlaten.”
Voordat hij wegging, herinnerde de politieman Andreas aan zijn belofte om hem een huis in Madrid of Barcelona te geven. Andreas zei hem dat hij, zodra hij Spanje had bereikt, hem de volgende dag de papieren zou sturen. Nu bracht de speedboot Andreas en Jason naar het jacht.
Een oude man begroette hen en dat was de heer Al Hamid. Jason wilde hem slaan, maar Andreas zorgde ervoor dat hij het hoofd koel hield. Hij verwelkomde hen en bracht hen naar de kroonprins die klaar stond met zijn lul omhoog. Hij beval Jason hem te pijpen en gebood Andreas te strippen.
Hij was een krachtige man en hij wilde Jason deepthroaten en dus gebruikte hij al zijn krachten om Jasons gezicht in zijn lul te drukken. Jason snakte naar lucht. Daarna verliet hij Jason en beval Andreas hem te pijpen. Ondertussen gebood hij Jason te strippen.
Na het deepthroaten van Andreas begon hij zijn kont te neuken. Ook beval hij Jason zijn kont te likken. De kroonprins had wel een erg grote lul en Andreas’ kont deed pijn van de harde slagen van de kroonprins. Toen hij klaar was met Andreas, beval hij Jason voor hem te komen terwijl hij hem zou neuken.
Jason deed wat de kroonprins beval en begon hem hard te neuken. Ondertussen likte Andreas zijn kont en gaf de kroonprins het plezier dat hij wilde. Na een tijdje ejaculeerde de kroonprins op het gezicht van zowel Jason als Andreas.
Toen hij klaar was, sprak hij voor het eerst met Andreas en Jason. “Ik ben erg blij met jullie twee. Ik had jullie als mijn persoonlijke slaaf willen houden. Maar jullie wilden terug naar jullie vaderland. Dus laat ik jullie nu vrij. Ga terug en kom nooit meer naar ons land.”
Andreas en Jason kwamen naar de voorkant van het jacht en zagen daar een schip klaarliggen. Ze stapten in het schip en weg waren ze uit Qatar. Jason en Andreas omhelsden elkaar omdat ze niet konden geloven dat ze nog leefden. Een reis waarvan Jason dacht dat die gedenkwaardig zou zijn, werd een nachtmerrie die hij voor de rest van zijn leven nooit meer zal vergeten.
